شنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۳
به گزارش مجله خبری تپور؛ محمد صیاد بورانی با اشاره به اینکه جمعیت ماهی اسبله در تالاب انزلی بسیار کم شده است و به ندرت صید می‌شود، اظهار کرد: شاه می‌گوی آب شیرین هم چند سالی است که دیده نشده درحالیکه در گذشته چند صد کیلو از این آبزیان صید می‌شد ولی الان در ترکیب صید وجود ندارند.
وی با اشاره به گروه‌های مختلف زیستی در تالاب انزلی بیان کرد: آبزیان تالاب انزلی به چهار گروه (از نظر زیستگاه) ماهیان ساکن آب شیرین، ماهیان مهاجر و رود کوچ، ماهیان مصبی و چند زیستگاهی تقسیم‌بندی می‌شوند و از ۴۵ گونه شناسایی شده تالاب انزلی ۱۱ گونه غیر بومی، سه گونه بوم‌زاد و ۳۱ گونه دیگر بومی ایران هستند.
به گفته رئیس پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی کشور بیشترین فراوانی در بین این ماهیان را ماهی گامبوزیا، کپورچه یا کاراس، تیزکولی، سیم نما و مخرج لوله دارند که سه گونه اول غیربومی و ۲ گونه بعدی بومی غیر اقتصادی هستند.
صیاد بورانی بیان کرد: باید برای این گونه‌ها برنامه‌ریزی دقیق و اساسی داشته باشیم البته هرساله شیلات گیلان ماهی سیم، لای ماهی و سوف سفید را تکثیر و داخل تالاب رهاسازی می‌کند. طی چند سال اخیر سوف حاجی طرخان و کپور تالابی هم رهاسازی شده و پژوهشکده آبزی پروری به بیوتکنیک تکثیر این ۲ ماهی دست یافته و در اختیار بخش اجرا قرار داده است.
وی با اشاره به مطالعات محققان ایرانی در سال ۲۰۲۱ در حوضه جنوبی دریای کاسپین گفت: طبق نتایج بدست آمده از تحقیق این محققان ۱۱۶ تا ۱۱۹ گونه ماهی گزارش شده که برخی از آن‌ها نیازمند تأیید حضور هستند.
بورانی ادامه داد: پژوهشگر ایرانی که در سال ۱۳۹۶ مطالعاتی در سواحل گیلان انجام داد گزارش کرد که ۵۰ گونه آبزی در آب‌های شیرین و ۵۰ گونه در دریا وجود دارند که از این تعداد ۲۰ گونه غیربومی و گونه‌های بومی هم شامل پنج گونه ماهیان خاویاری، ۹ گونه کپورماهیان، هشت مورد شگ ماهیان، ۲ گونه سوف ماهیان، ۲ مورد کفال ماهیان و ۲ گونه ماهی آزاد هستند.
وی یکی دیگر از گونه‌های بسیار مهم تالاب انزلی را صدف آنادونت عنوان و ذکر کرد: این صدف در تصفیه بیولوژیک نقش بسیار مهمی دارد و کاهش ذخایر این صدف در تالاب به معنای فائق آمدن آلودگی‌ها بر این گونه است بنابراین وجود صدف آنادونت در تالاب انزلی به لحاظ نگهداری برخی از آلاینده‌ها اهمیت داشته و مانند فیلتری زیستی عمل می‌کند و بسیار حیاتی و تأثیرگذار است.
رئیس پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی کشور بر اهمیت صید مسئولانه و بازسازی مسئولانه‌تر با حفظ شرایط محیطی در بازسازی ذخایر ماهیان تأکید کرد و گفت: باید از ورود انواع آلودگی‌ها به زیستگاه ماهیان جلوگیری کرد تا محیط برای بقای بچه‌ماهیان در رودخانه‌ها و دریا حفظ شود. دریای خزر محیط بسته‌ای است و ورود هر مواد آلوده‌کننده در چرخه طبیعت به ما انسان‌ها باز می‌گردد.
وی ادامه داد: بازسازی برخی از ذخایر مانند ماهیان خاویاری (که کل دریای کاسپین را دور می‌زنند) نیازمند مدیریت هر پنج کشور حاشیه دریای خزر است. این موارد در نشست‌های بین‌المللی و کمیته‌های حفظ منابع زنده هرساله بوسیله انستیتو بین‌المللی ماهیان خاویاری واقع در سنگر در همکاری با مؤسسه علوم تحقیقاتی شیلاتی کشور و سازمان شیلات ایران پیگیری می‌شود.
صیاد بورانی این مطالعات پژوهشی راهبردی را جهت ترویج فنآورانه برای دستیابی به حفظ ذخایر ماهیان دانست و افزود: این پژوهشکده سال گذشته پروژه‌ای در مورد تأثیر رهاسازی مستقیم بچه ماهیان در مناطق مصبی و سواحل دریا برای اندازه‌گیری میزان ماندگاری بچه ماهیان اجرا کرد تا بقا و میزان تحمل این بچه ماهیان در این محیط سنجیده شود که تا چه اندازه در ضریب بازگشت ماهی تأثیرگذار است.
وی تصریح کرد: بر اساس این پژوهش ماهیان اوزان یک تا ۱. ۵ گرم می‌توانند نواحی مصبی را به خوبی تحمل کنند و ماهیان ۱. ۵ تا سه گرم هم به راحتی در نواحی ساحل کاسپین در نزدیک مصب رودخانه‌ها می‌توانند به بقا خود ادامه دهند.
صیاد بورانی با تأکید براینکه نتایج این تحقیق که مراحل آزمایشی را طی می‌کند در اختیار بخش اجرایی (شیلات) برای تجربه در دریا قرار خواهد گرفت، بیان کرد: در این پژوهش از فاکتورهای زیستی و فیزیولوژیکی بهره گرفته شد که می‌توانند برای صنعت شیلات و حفظ بازسازی ذخایر راهگشا باشد وبه ضریب بازگشت شیلاتی ماهیان کمک می‌کند.
رئیس پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی کشور با بیان اینکه پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی کشور هرساله نیروهایی را به مراکز بازسازی ذخایر گسیل می‌کند تا برامر رهاسازی بچه ماهیان در دریا نظارت کنند، تصریح کرد: نتایج این کار می‌تواند راهکارهای مدیریتی احتیاطی را در حفظ ذخایر و همچنین صید مسئولانه از ذخایر دریای خزر مشخص کند که براساس این گزارش‌ها می‌توان میزان ذخایر ماهی سفید در دریای خزر را تخمین زد و ارزیابی کرد که چه مقدار برداشت صدمه‌ای به ذخایر این ماهیان وارد نخواهد کرد.
صیاد بورانی با اشاره به برخی راهکارها برای جلوگیری از صدمه زدن به ذخایر جوان ماهیانی که حداقل یکبار تخم‌ریزی کرده باشند، افزود: بررسی میانگین تغییرات طول و وزن ماهیان نسبت به گذشته و مواردی که می‌تواند به حفظ و بازسازی ذخایر کمک کند ازجمله زمان شروع و اتمام فصل صید، بررسی بیولوژیکی ماهیان وتعیین رسیدگی جنسی ماهیان، تعیین سایز استاندارد چشمه‌های تور و آلات و ادوات صیادی (برای جلوگیری از صدمه زدن به ذخایر جوان ماهیانی که حداقل یکبار تخم‌ریزی کرده باشند) از نتایج این پژوهش است که هر ساله در اختیار مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی و سازمان شیلات ایران قرار می‌گیرد.
به گفته رئیس پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی کشور این پژوهشکده پیشنهاد دهنده است و دستگاه اجرایی یعنی سازمان شیلات ایران و گیلان تا حد امکان از این تحقیقات استفاده می‌کنند. یکی دیگر از اقدامات ما بررسی وضعیت صید و پایش بیولوژیک ماهیان است که هر ساله انجام می‌شود.
وی با اشاره به وضعیت صید کیلکا نیز گفت: در سال ۱۴۰۰ حدود ۲۰ هزار تن کیلکا از سواحل کاسپین (گیلان و مازندران) صید شد که با بررسی ترکیب گونه‌ای صید در مقایسه با ۶ سال گذشته این نتیجه حاصل شد که ساختار صید و ترکیب گونه‌ای صید از گونه آنچوی به کیلکای معمولی تغییر کرده است.
انتهای پیام/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.