در اوج فصل برداشت برنج در گیلان، جایی که شالیکاران با رنج یکساله خود چشمانتظار درآمدی حداقلی هستند، تصمیم دولت برای ترخیص برنجهای وارداتی از گمرک، موجی از نگرانی، خشم و ناامیدی را در میان کشاورزان به راه انداخته؛ تصمیمی که به گفته نمایندگان گیلان در مجلس، نهتنها خلاف قانون، بلکه جفایی آشکار به تولید ملی و امنیت غذایی کشور است.
به گزارش مجله خبری تپور؛ در روزهایی که عطر شلتوک در شالیزارهای گیلان پیچیده و کشاورزان در گرمای تابستان با دستهای پینهبسته مشغول برداشت حاصل یکسالهشان هستند، خبر مصوبه ترخیص برنجهای وارداتی از گمرک، چون پتکی بر پیکر نحیف اقتصاد روستایی فرود آمده است. تصمیمی که نهتنها خلاف قانون، بلکه به گفته نمایندگان استان، بیاخلاقی آشکاری در حق کشاورزان زحمتکش شمال کشور است.
مهرداد لاهوتی، عضو مجمع نمایندگان گیلان در مجلس شورای اسلامی، در واکنش به این اقدام ستاد تنظیم بازار گفت: «بر اساس قانون، از ۳۱ تیرماه تا پایان آبانماه که فصل برداشت برنج داخلی است، دولت حق واردات یا ترخیص برنج از گمرک را ندارد. این مصوبه، بهنوعی زیرپا گذاشتن منافع کشاورز و در تضاد با روح حمایت از تولید داخلی است.»
وی در ادامه با انتقاد شدید از وزارتخانههای صمت و جهاد کشاورزی افزود: «این تصمیم نهفقط اقتصاد برنجکاران را هدف گرفته، بلکه آرامش روحی آنها را هم از بین برده است. این ظلم آشکار، خشم خدا را هم در پی دارد.»
اما آنچه در کنار گفتههای مسئولان، عمق فاجعه را نشان میدهد، صدای خود کشاورزان است؛ مردمانی که زمینهایشان را با امید به روز برداشت، در سرمای زمستان و بارانهای بهاره شخم زدند. احمدرضا کشاورز ۵۵ ساله اهل لشتنشاء میگوید: «ما با هزار امید وام گرفتیم، بذر خریدیم، کود و سم زدیم، حالا که وقت فروش شده، برنج خارجی آزاد میکنن! مگه ما جون نمیکنیم؟»
او ادامه میدهد: «وقتی دولت از ما حمایت نمیکنه، دیگه کی میخواد پشت ما باشه؟ قیمت برنج میریزه پایین، هزینهها بالا میره، بچهمونم دیگه نمیخواد تو زمین کار کنه. اینجوری کشاورزی از بین میره.»
در چنین شرایطی، نگرانیها نهتنها متوجه کاهش قیمت برنج داخلی است، بلکه پیامدهایی بلندمدت مانند کاهش تمایل نسل جوان به ادامه شغل کشاورزی، مهاجرت روستاییان به شهرها و نابودی تدریجی زمینهای زراعی نیز دور از انتظار نیست.
کارشناسان اقتصادی هم هشدار میدهند که ادامه روند واردات در فصل برداشت، بر خلاف سیاستهای کلان امنیت غذایی کشور است و نوعی خودتحریمی در بخش کشاورزی به شمار میآید.
در نهایت، اگر حمایت عملی و نه شعاری از کشاورز ایرانی در دستور کار دولت قرار نگیرد، نهتنها سفره مردم به محصولات بیکیفیت خارجی آلوده خواهد شد، بلکه ستون فقرات اقتصاد روستایی برای همیشه خواهد شکست.
انتهای خبر/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.