شنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۳
یا همان مسابقه استعدادیابی که شب‌های زیادی خیلی از مخاطبان قهر با تلویزیون را پای آنتن آورده بوده، هوش علیخانی را خلاصه که نمی‌شود انکار کرد، او حتی در چینش داوران عصرجدید هم نشان داد اهل حساب و کتاب است. همیشه همه جامعه ایران در آن تیم چهارنفره نماینده خودشان را داشتند، آن چینش بی‌گمان محصول یک جامعه‌شناسی هدفمند و دقیق بود. برخی شمایل مثلا رویا نونهالی را به عنوان یک زن قدرتمند تمجید می‌کردند، برخی مواضع و شکل رفتار بشیر حسینی را، برخی حیایی و آن جلوه سلبریتی در دسترس را دوست داشتند، برخی هم آن بُعد تکنسین آریا عظیمی‌نژاد.
جوکر هم از این ظرایف زیاد داشت، مثلا یادآوری هنرمندان قدیمی و خاک گرفته در بخش مهمان، که عجب ابتکاری بود و نشان داد علیخانی، خوش‌فکر است و قطعا همه‌ی اکت رسانه‌ای او مملو از حساب و کتاب نیست، او حتی در مواردی از مواجهاتی که با استعدادهای عصر جدید داشت، نشان می‌داد شکلی از پدرانگی و سرپرستی را نسبت به استعدادهای عصر جدید ارائه می‌دهد، شوخی‌های کلامی و پینگ‌پنگ‌هایی که در دیالوگ‌ها می‌دیدیم، گاها حکایت از یک پشت صحنه گرم و دوستانه داشت.
علیخانی خب یک سلبریتی‌ست و تیغش می‌بُرَد، او هم مثل ما و قاطبه مردم این سرزمین، کشورش را آباد و آرام می‌خواهد، هر که باعث ویرانی شود محکوم است، اما شاید گاهی دست کسی را گرفتن در جهت صلح و آبادی باشد، یکی را مردم به اسم شما می‌شناسند. شاید بشود با یک دست‌گیری فضا را تلطیف کرد و کمکی به بهبود شرایط کرد. احتمالا شما بتوانید، قطعا میانبرها را می‌شناسید، برای «برای» کاری کنید، استعدادیابی فقط «کشف» نیست، «مراقبت» هم هست.
شروین را شما بهتر از ما می‌شناسید، ما که از پس همین خبرهای یکی دو روز اخیر شناختیمش و اصلا نمی‌دانستیم چنین استعدادی در عصر جدید بوده، شرح ماجرا را همه می‌دانند و تکرارش بی‌فایده است، چیزی که مهم و الزامی‌ست، همدلی و رفع دودستگی‌هاست. شما اگر بخواهید می‌توانید خوش‌خبر باشید.
انتهای پیام/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.