یکشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴
به گزارش مجله خبری تپور به نقل از سعدا؛ پس از حادثه یازده سپتامبر با ادعای جنگ علیه تروریسم به بهانه حقوق زنان به دنبال حمله به عراق و افغانستان بود. این ادعاهای فمینیستی که در برخی واکنش‌های سران ایالات متحده دیده می‌شد، برای عموم مردم عجیب بود. چنین اظهاراتی با توجه به این که سخنرانان وابسته به دولت بوش، آشکارا و به شدت مخالف هرگونه گسترش حقوق زنان در داخل یا خارج از کشور بودند، شگفت انگیز به نظر می‌رسید.
دولت بوش شامل عناصری بود که به هر شکلی با خواسته‌های فمینیستی به شدت مخالف می‌کردند؛ زیرا دولت به شدت متکی به حمایت گروه‌های مسیحی انجیلی و دیگر نمایندگان راست مسیحی بود. لفاظی‌های عمومی جنگ علیه تروریسم آن هم به بهانه نبردی برای حقوق زنان، توسط فعالان و محققان فمینیستی، با سوء ظن مورد توجه قرار گرفت.
فمینیست‌ها در آمریکا و دیگر نقاط جهان به خوبی در رابطه با نگرش دولت بوش به مسائل سیاسی تاثیرگذار بر زنان در سطح بین المللی آگاه بودند. ایالات متحده حتی از امضای کنوانسیون حذف همه اشکال تبعیض علیه زنان (CEDAW) خودداری کرده بود و به طور موثری مانع از اجرای آن می‌شد. در زمان بوش کمک‌های آمریکا به برنامه‌های بهداشت جنسی و تنظیم خانواده که اطلاعاتی در مورد سقط جنین ارائه می‌دهند، قطع شد. در داخل ایالات متحده، دولت بوش دفتر زنان در وزارت کار را تعطیل کرد.
او دفتر زنان کاخ سفید را نیز تعطیل کرد. مخاطبانی که از این مسائل آگاه بودند، ادعاهای فمینیستی دولت در جنگ علیه تروریسم را چیزی بیش از یک پوشش برای یک تلاش امپریالیستی تجاری برای حفاظت از دسترسی به منابع و اهرم ژئوپلیتیک نمی‌دانستند.
مبارزه با تروریسم ممکن است اشاره‌ای به فمینیسم داشته باشد و دغدغه‌ها و اهداف فمینیستی را بیان کند، اما این یک تصاحب ابزاری توسط کسانی است که هیچ علاقه یا تعهدی به فمینیسم ندارند. فمینیسم یک حجاب یا طعمه‌ای برای دور کردن توجه از اهداف و تمرکز واقعی این جنگ است.
استفاده از ادعاهای فمینیستی جنبه مهمی از جنگ علیه تروریسم را تشکیل می‌دهد. در اوایل سال ۲۰۰۸، در زمانی که بحث‌های داخلی شدیدی در مورد ادامه حضور نیروهای انگلیسی در افغانستان در جریان بود، رسانه‌های بریتانیا برای توجیه ادامه جنگ در افغانستان، پرونده مرد جوانی که به اتهام دانلود و توزیع گزارش درباره حق زنان به مرگ محکوم شده بود، را رسانه‌ای کردند.
پیام اصلی این پوشش رسانه‌ای «وحشت» بود و فرصت لازم را برای ائتلافی تحت رهبری ایالات متحده به ارمغان می‌آورد که حمله نظامی اولیه برای «نجات» زنان افغانستان بوده و برای ریشه‌کن شدن تروریسم باید ادامه پیدا کند.
مفسران غربی جنگ در افغانستان و عراق را اشتباه دانسته‌اند. آنها می‌گویند که حاکمان ما وانمود کردند مداخله نظامی برای بهبود زندگی زنان این کشورهاست و با این حال امید چندانی به بهبود زندگی آنان در آینده نزدیک وجود ندارد. بنابراین، جنگ‌ها اشتباه بوده است، زیرا آنها به این هدف که آزادی زنان است نرسیدند و حتی پس از مدتی، کشف تریاک در افغانستان افزایش پیدا کرده است.
انتهای پیام/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.