شنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۳
به گزارش مجله خبری تپور از گرگان، این روزها در رسانه ملی، تبلیغی با حضور علی دایی اسطوره ملی فوتبال و مضمون “بیمه سرقت موبایل ” پخش می‌شود که به‌ظاهر یک تبلیغات معمولی است؛ اما در بطن خود حاوی پیام اجتماعی و امنیتی خاصی است. شاید اگر تعارض منافع گردانندگان مجموعه چند صد هکتاری صداوسیما، در میان نبود هیچگاه این تبلیغ که مهر تأییدی بر افزایش جرائم خشن در جامعه است، از رسانه ملی پخش نمی‌شد!
افزایش نگران‌کننده آمار جرائم خشن نظیر خفت‌گیری و زورگیری و … در جامعه و تساهل مسئولان قضایی و امنیتی کشور در برابر آن، امنیت اجتماعی، روانی و حتی امنیت جانی شهروندان را به خطر انداخته است.
انتشار اخبار و کلیپ‌هایی از زورگیری، سرقت، خفت‌گیری، کیف قابی، قداره کشی و … در فضای مجازی که قطعاً تعداد معدودی از آنها ثبت و ضبط و رسانه‌ای شده‌اند، زنگ خطر جدی افزایش ناامنی در جامعه را به صدا درآورده و ضرورت بازتعریف قوانین و رفع خلأهای قانونی، در برخورد با برهم‌زنندگان نظم و امنیت عمومی جامعه را بیش از گذشته نمایان ساخته است.
هرچند بروز بزه و جرایم مختلف پدیده نوظهوری نیست؛ ولی آنچه که برای مردم تأمل‌برانگیز است و ایجاد دوگانگی می‌کند تساهل و نحوه برخورد با هنجارشکنان و ناقضان امنیت جامعه است تا جایی که گاهی اوقات زورگیران و خفت گیران و قداره به دستان که با تلاش شبانه‌روزی پلیس و با به خطر افتادن جان مأموران نیروی انتظامی دستگیر و تحویل مراجع قضایی می‌شود، زودتر از مأموران پلیس به منزل می‌رسند و تدارک فعالیت مجرمانه بعدی را می‌بینند!
بی‌هیچ تردید و شبهه، اقتدار افتخارآمیز نیروهای نظامی و انتظامی و اشراف اطلاعاتی گسترده نیروهای امنیتی به‌ویژه در مرزها بر هیچ‌کس پوشیده نیست. نیروهایی که تا کیلومترها مرزهای زمینی، هوایی و دریایی را مقتدرانه پایش می‌کنند به‌گونه‌ای که هیچ کشوری حتی شهامت رؤیاپردازی تعرض به این مرزوبوم را ندارد. اما با وجود چنین بازوان توانا و مقتدر که امنیت خارجی را به‌ویژه در مرزها و آن‌سوی مرزها بیمه کرده است، انتظار و فرض بر این است که نظام حکمرانی به همان اندازه که به امنیت خارجی توجه دارد (که حق نیز همین است) به امنیت داخلی نیز اهتمام ویژه داشته باشد که انتشار اخبار، آمارها و مشاهدات این فرضیه را تأیید نمی‌کند.
در یکی از اصلی‌ترین بزرگراه‌های پایتخت (بزرگراه نیایش) که علی‌الاصول به تجهیزات الکترونیک بیشتری نسبت به شهرهای دیگر تجهیز شده است، در هنگامه ترافیک سنگین، زورگیری از یک راننده خانم رخ می‌دهد و وقتی فیلم آن، توسط شهروندی در شبکه‌های اجتماعی و به‌تبع آن در شبکه‌های خارجی بازنشر داده می‌شود، مجرم با «دستور ویژه» دستگیر می‌شود. بعد هم اعتراف می‌کند تاکنون بیش از یک‌صد سرقت خشن با همان شیوه انجام داده است! حال سؤال اینجاست که آیا جهت «برخورد قاطع» و صدور «دستور ویژه» حتماً باید موضوع به شبکه‌های خارجی کشیده شود؟ آیا امنیت عموم مردم، تنها در صورتی برای حکمرانان اهمیت پیدا می‌کند که موضوع حیثیتی شود؟ و اینکه اساساً چرا فردی با این حجم و دایره از تخلفات خشن هنوز بازداشت و مجازات نشده است؟
اینکه پلیس در بزرگراه با بلندگو اعلام کند شیشه‌های خودرو را بالا بکشید تا گوشی‌تان مورد سرقت واقع نشود و یا در رسانه ملی علی دایی اسطوره فوتبال کشور، طرح بیمه موبایل در برابر سرقت را نوید می‌دهد، اصلاً زیبنده کشوری نیست که اقتدارش در دنیا زبانزد است.
اینکه یک مجرم یک‌صد بار مرتکب جرائم خشن شود و آزادانه در شهر درصدد جرائم بعدی است، ماحصل تغییر قوانینی است که باهدف خلوت کردن زندان‌ها تصویب شد و تبعات منفی آن دامنگیر شهروندان شده است.
اینکه در کشوری اسلامی امام جماعت مسجد با لوله آهنی مورد تعرض اراذل‌واوباش قرار بگیرد، هیچ توجیه منطقی و اجتماعی ندارد.
عده‌ای اوضاع نابسامان اقتصادی را عامل افزایش سرقت‌ها و جرائم خشن می‌دانند. مشکلات اقتصادی همیشه بوده و هست و اینکه به بهانه مشکلات اقتصادی یک عده با جان افراد بازی کنند، شایسته این حکومت نیست. به گفته رئیس پلیس یکی از شهرهای شمالی تنها ۱۵۰ نفر در یک شهر ۲۰۰ هزارنفری سرقت می‌کنند. آیا آن ۱۹۹۸۵۰ نفر دیگر مشکل اقتصادی ندارند؟ آیا هر کس مشکل اقتصادی پیدا کرد باید قداره کشی و خفت‌گیری کند؟
ناگفته نماند در پی افزایش انتشار فیلم‌ها و تصاویر مربوط به جرایم خشن در فضای مجازی که در جامعه رخ‌داده، حجت‌الاسلام‌والمسلمین غلامحسین محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضاییه دستور فوری شناسایی و برخورد با مجرمان حوزه جرایم خشن را صادر کرد.
رئیس قوه قضاییه دراین‌رابطه به دادستان کل کشور دستور داد تا ستادی ویژه برای مقابله با سرقت‌های خشن و زورگیری‌ها با کمک ضابطین، تشکیل شود.
بی‌تردید «امنیت»، بنیادی‌ترین نیاز اجتماعی هر جامعه و مهم‌ترین عامل در دوام زندگی اجتماعی است و اساساً ماندگاری جوامع در گرو امنیت است. در نبود امنیت، هرج‌ومرج، آشفتگی اجتماعی و آنارشیسم، واقعیت صحنه خواهند بود. چنین پدیده‌های شومی تبعات منفی روانی، اجتماعی و حتی جانی فراوانی به بار خواهند آورند و هیچ‌گونه تساهل و سهل‌انگاری در برخورد با پیشروی این روند جایز نیست.
یادمان باشد امنیت زمانی نمود پیدا خواهد کرد که گردنبند کوچک بر گردن دخترکان بدرخشد بی‌آنکه خانواده هراس سرقت وحشیانه‌اش را داشته باشد!
امنیت زمانی معنا پیدا می‌کند که شهروندان منازلشان را همانند پادگان با حفاظ شاخ گوزنی چندلایه، دوربین مداربسته لیزری، انواع هشداردهنده و آژیر مجهز نسازند!
امنیت زمانی است که فرزندانمان موبایلشان را در کوچه و بازار بدون دغدغه ربایش پاسخ دهند!
امنیت زمانی مفهوم پیدا می‌کند که اشرار روز روشن با قداره و قمه به پلیس حمله‌ور نشوند!
امنیت آن زمان است که اراذل‌واوباش جرئت حمله با لوله آهنی به روحانی و امام جماعت مسجد نداشته باشند!
امنیت زمانی حاصل می‌شود که به بهانه خلوت کردن زندان‌ها، برخورد با اشرار و زورگیران و قمه به دستان به فراموشی سپرده نشود!
اقتدار پلیس، جایگاه دستگاه قضا و امنیت مردم را فدای خلوت ساختن زندان‌ها و مجازات‌های جایگزین حبس نکنیم! به هوش…
انتهای پیام/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.