شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۴
جمعی از فرهنگیان پیشکسوت و بازنشسته آموزش و پرورش رودسر، کلاچای،رحیم آباد و املش برای یادآوری خاطرات شیرین تدریس و فرصتی برای دیدار دوباره در هتل جهانگردی لاهیجان گرد هم آمدند که یادآور تلاش‌های بی‌وقفه و ارزشمند نسل طلایی فرهنگیان در ساخت آینده‌سازان این مرز و بوم است.
یک روز خاطره‌انگیز در لاهیجان
به گزارش مجله خبری تپور،در روز سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، خبری خوشحال‌کننده در دل یک روز بهاری به گوش رسید؛ یک گردهمایی ویژه برای ۵۰ نفر از فرهنگیان پیشکسوت و بازنشسته آموزش و پرورش از شهرهای رودسر، کلاچای، املش و رحیم آباد، که به دعوت آقای علی صفری، یکی از این فرهنگیان گرانقدر، در هتل جهانگردی لاهیجان برگزار می‌شد. ساعت چهار بعد از ظهر فرا رسید و فضای حیاط هتل به تدریج شاهد حضور فرهنگیان پیشکسوت شد که سال‌ها در مسیر آموزش و پرورش قدم گذاشته بودند.
دیدار دوباره یاران قدیمی
با ورود هر یک از فرهنگیان، احساسات و خاطرات سال‌های تدریس و تربیت جوانان در دل‌ها زنده می‌شد. گذر زمان، اگرچه قامت عده‌ای را خم کرده بود، اما همچنان چهره‌ها با تبسمی شیرین و دلنشین در کنار هم دیده می‌شدند. شادمانی و هیجان ناشی از دیدار همکاران قدیمی، فضای حیاط هتل را پر کرده بود و آغوش‌ها و بوسه‌های گرم، حکایت از سال‌ها فاصله داشت که اکنون در یک لحظه کوتاه، به یاد ماندنی تبدیل می‌شد. همه از آقای علی صفری به خاطر برگزاری این دیدار بی‌نظیر و تاریخی تشکر می‌کردند.
میزبانی پر از محبت
هتل جهانگردی، با سالن پذیرایی دایره شکل و پنجره‌هایی بلند روبروی استخر، فضای آرامش‌بخشی برای پذیرایی از این استادان بزرگ را فراهم کرده بود. میزها با انواع میوه و شیرینی تزئین شده بود و مهمانان در فضایی دلنشین پذیرایی می‌شدند. آقای علی صفری به همه میزها سر می زد و از یکایک مهمانان احوال پرسی و خوش آمدگویی می نمود صحبت ها گل کرده بود، بگو بخند شان زمان را از آنها گرفته بود و ما هم با عده ای از مهمانان به گفت و گو و مصاحبه می پرداختیم.
یادی به یاد دیروز
ساعتی با شادمانی،صحبت و پذیرایی گذشت و نوبت اجرای سخنرانی و ذکر خاطره ها شد سالن هتل پر از غلغله بود و با نبود امکانات صوتی، ایراد سخنرانی با مشکل مواجه بود آقای قاسم خانی رئیس سابق آموزش و پرورش رودسر با بکار بستن ابتکاری، سکوت را به سالن برگرداند به این ترتیب سالن برای صحبت کردن آماده شد. در این موقع آقای مهندس حسین پور سخنرانی را آغاز و از تشریف فرمایی مهمانان تشکر کرد و این نسل از فرهنگیان را نسل طلایی نامید که شایسته بهترین تقدیرها می باشند.آنگاه سخن به سمت کاستی ها رفت که در عین حال دارای ظرفیت های بالقوه بزرگی را هم شامل بود آن ظرفیت ها را نیروی علمی، فنی و مهم تر از همه خواست قلبی و مدبرانه فرهنگیان پیش کسوت و سایر همکاران فرهنگی می دانست که قادر به رفع کاستی های موجود از جمله بازسازی ساختمان فعلی کانون بازنشستگان آموزش و پرورش کلاچای را در بر می گرفت.
این گفتار بدان جهت پیش کشیده شد که ساختمان فعلی را ضمن اینکه شایسته جایگاه و مقام والای فرهنگیان بازنشسته نمیدانست که نماد توهین و خوار شمردن آن را هم سبب بود و خواستار آن شدند که با همت این پیشکسوتان و سایر همکاران و تلاشی که خواهد شد بازسازی ساختمان کانون بازنشستگان آموزش و پرورش کلاچای اجرایی گردد که تذکری بجا و اقدامی ماندگار خواهد بود.
سپس آقای رحیم پور یکی از بازنشستگانی که در عین حال هنرمند و موسیقی دان هم هستند قطعه آوازی از استاد شجریان با شعر رهی معیری و نیز ترانه ای از یکی از خوانندگان پیشکسوت و قدیمی اجرا کرد که با هم آوایی سایر همکاران و تشویق آنها همراه بود.
آقای نورالله احمدی ماچیانی نیز با خواندن شعری گیلکی در بزرگداشت مقام معلم، یاد و خاطره جاویدنامان فرهنگی را گرامی داشت. هر یک از مهمانان، با خاطرات خود از سال‌ها خدمت در آموزش و پرورش، به این جمع ارزشمند افزوده می‌شدند.
عکس یادگاری و وداعی دلنشین
با غروب آفتاب، مراسم به سمت پایان خود می‌رفت و مهمانان با لبخندهایی از شادی، عکس‌های دسته‌جمعی و یادگاری گرفتند. همه از آقای علی صفری به خاطر برگزاری این گردهمایی زیبا و خاطره‌انگیز تشکر کردند. در حالی که هر یک از مهمانان با حالتی رضایت‌مندانه و دلشاد از یکدیگر خداحافظی می‌کردند، این روز زیبا به پایان رسید.
یادآوری از رسالت فرهنگی
امید که مسئولین کشور قدر این ایرانسازان را بدانند و این درس را بیاموزند که پاس داشتن و ارج نهادن بر فرهنگیان هنر نیست بلکه بایستگی و وظیفه است.
پایان خبر/
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.