شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۴
اعضای ۱۱ کمیسیون تخصصی مجلس دوازدهم مشخص شد که در این بین هیچ یک از نمایندگان گیلان به عضویت کمیسیون کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست در نیامدند.
به گزارش مجله خبری تپور؛ وقتی انتخابات مجلس سیزدهم در اسفند ۱۴۰۲ برگزار شد، بیشتر نامزدهای گیلانی بر یک محور کلیدی تمرکز داشتند: کشاورزی. از چای و برنج گرفته تا مرکبات و دامداری، وعده‌هایی درباره احیای اقتصاد روستایی، حمایت از کشاورزان، و صیانت از منابع آب و خاک، جزو اصلی‌ترین شعارهای انتخاباتی آنان بود.
اما روز گذشته، با تعیین اعضای کمیسیون‌های تخصصی مجلس، معلوم شد هیچ‌یک از نمایندگان گیلان به عضویت کمیسیون کشاورزی درنیامده‌اند. کمیسیونی که می‌توانست نقطه ثقل تصمیم‌سازی برای مسائل حیاتی این استان باشد، حالا جای خالی گیلان را احساس می‌کند.
بر اساس اعلام رسمی، اعضای مجمع نمایندگان گیلان در کمیسیون‌های مختلفی چون برنامه و بودجه، اجتماعی، بهداشت، عمران، آموزش و اقتصاد توزیع شده‌اند. در میان آن‌ها، حتی یک نفر نیز اولویت کاری خود را حوزه کشاورزی، آب یا منابع طبیعی قرار نداده است.
این در حالی است که طبق ماده ۵۸ آیین‌نامه داخلی مجلس، کمیسیون کشاورزی یکی از ارکان تصمیم‌گیری کلان در حوزه آب، خاک، محیط زیست، دام و منابع طبیعی کشور است؛ درست همان مسائلی که نمایندگان گیلان بارها در مناظره‌ها و دیدارهای مردمی بر آن‌ها تأکید کرده بودند.
در دوره‌ای که بحران آب، تغییر اقلیم، افت قیمت محصولات کشاورزی و کاهش بهره‌وری زمین‌ها گیلان را در تنگنا قرار داده، غیبت کامل این استان در نهاد سیاست‌گذاری بخش کشاورزی نه فقط قابل تأمل، بلکه نگران‌کننده است.
کشاورزی در گیلان تنها یک حرفه نیست؛ ستون فقرات معیشت هزاران خانواده روستایی و شهری است. چایکاران، برنج‌کاران، باغداران، دامداران و صیادان سال‌هاست با تورم، خشکسالی و بی‌ثباتی بازار دست‌وپنجه نرم می‌کنند. اما این دردها، آن‌گونه که پیداست، به اولویت سیاسی بدل نشده‌اند.
عدم حضور گیلان در کمیسیون کشاورزی در حالی رخ داده که برخی استان‌های با سهم کمتر کشاورزی حداقل یک نماینده در این کمیسیون دارند. به گفته ناظران، جایگاه‌هایی چون کمیسیون برنامه و بودجه یا اقتصادی، ممکن است برای برخی نمایندگان از نظر رسانه‌ای یا نفوذ بیشتر جذاب‌تر باشد، اما غیبت در کمیسیون تخصصی کشاورزی، به معنای خالی گذاشتن میدان سیاست‌گذاری در حوزه‌ای است که گیلان در آن بیشترین حساسیت و نیاز را دارد.
این انتخاب‌ها در حالی است که هنوز دو کمیسیون فرهنگی و حقوقی به حد نصاب نرسیده‌اند و انتظار می‌رود دو نماینده باقیمانده از گیلان به یکی از این دو ملحق شوند. اما با پایان فرآیند تشکیل کمیسیون کشاورزی، دیگر جایی برای ورود نمایندگان گیلان باقی نمانده است.
اکنون پرسش جدی این است: آیا نمایندگانی که با پرچم حمایت از کشاورزان به مجلس رفتند، فراموش کردند وعده‌های‌شان را؟ و یا شاید کشاورزی تنها در ایام تبلیغات، اولویت بود و حالا، در روز تقسیم قدرت و مسئولیت، به فراموشی سپرده شده است؟
حضور در کمیسیون‌ها، انتخابی فنی نیست، انتخابی سیاسی است؛ انتخابی که اولویت‌ها و رویکردهای نماینده را مشخص می‌کند. گیلان، با وجود تمام مشکلات ساختاری‌اش در کشاورزی، حالا از یک کرسی در مهم‌ترین کمیسیون مرتبط با سرنوشت اقتصادی‌اش نیز بی‌نصیب مانده است. مردم کشاورز، زمین‌دار، دامدار و صیاد گیلان، شایسته پاسخ‌گویی‌اند.
انتهای خبر/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.