جوزف نای نظریه پرداز سرشناس آمریکایی و خالق مفهوم جنگ نرم تحلیل جالبی از بازگشت احتمالی رونالد ترامپ در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری آمریکا نوشت.
امروز با گسترش ارتباطات اجتماعی، ما در حوزه روابط عمومی با پدیده وارونگی افکار عمومی مواجهیم و در چنین شرایطی باید هم در حوزه مدیریت روابط عمومی و هم در حوزه درک مدیران سازمان از روابط عمومی تغییرات نگرشی ایجاد شود.
به شخصه تکان دهندهترین جمله اعتراضی مطرح شده از سمت آیتالله فلاحتی همین عبارت "میترسم در فضای مجازی بگویند ..." بود نه "بیزارم" که شاید بخش اعظمی از آن متوجه رویکرد مطالبه غیرحرفهای همین بزرگواران دغدغهمندی بود داعیه دار حمایت هستند.
امروزه مغز به واسطه حملات پی در پی دادهها به سمت سوگیریهای مختلف هدفمندِ از پیشتعیین شده توسط ابزارهای عصر پلتفرمی هدایت میشوند و عملاً این سوگیریهای شناختی ادراک انسان را تحت تأثیر قرارداده و حتی فراتر اینکه انسان را تحت کنترل خود در میآورد.
چند سال قبل جهت سرمایه گذاری، یک نیم سکه به قیمت ۵۰ هزار تومان ابتیاع فرمودیم و روزی 10 تا سایت و خبرگزاری را زیر و رو می کردیم که مبادا قیمت سکه پائین بیاید و سرمایه مان از بین رود، آخر سر هم سکه را با دو هزار تومان ضرر فروختیم رفت!
یکی از فعالان بخش خصوصی معتقد از بخش خصوصی توانمند و همراه در بندرکاسپین، ظرفیت ارزشمند و مناسبی برای توسعه است.
سران باکو سیاستهای خود را در قبال ایران با رژیمصهیونیستی هماهنگ میکنند و به نظر نمیرسد همسایه شمالی تمایلی به روابط حسنه با ایران داشته باشد،هر بار هم که پاسخی دریافت میکند تا مدت کوتاهی عقب کشیده و بعد از مدتی مجددا به گستاخیهای خود ادامه میدهد.
دنیا با تورقی بر تاریخ فهمید که زن مسلمان ایرانی زن میدان است نه ابزار میدان! فرمانده میدان است نه بازیچه میدان! شیرزن میدان است نه سپرانسانی مردان!
قدرتی خدا روزی هم نیست که شاهد قدردانی از مسئولان بابت خدمترسانی شایسته و بایسته بر روی بنرهای تبلیغاتی سطح شهر نباشیم اما هنوز دود سفید از حمام مهتاب و خارکلا بلند میشود و این مکانهای قدیمی و نوستالژیک به سرنوشت سینما قدس و مدرسه علوی دچار نشدهاند!
پیرزنها و پیرمردهایی که سالها برای حرکت چرخ تولید این کشور در گرما و سرما شبانهروزی تلاش کردهاند و به واسطه فشار کاری در دوران کهولت سن به بیماریهای مختلف قلبی، عروقی، دیابت، فشارخون و... مبتلا شدهاند، دور از انصاف است که در این روزها که تکیه گاهشان عصا و شانههای فرزندانشان است برای تامین هزینههای درمانشان کاسه (چه کنم) به دست بگیرند.