جمعه ۳۰ شهریور ۱۴۰۳
به گزارش مجله خبری تپــــور، آیتالله ابراهیم رئیسی رئیس جمهور کشورمان در سفر به استان گیلان در بهمن ماه و در جلسه شورای اداری استان به صراحت خطاب به بانکهای فعال در حوزه صنعت گیلان گفت که «این زیبنده نیست کارخانهای در اختیار بانک باشد و خط تولید راکد یا کند باشد، به تمام مدیران بانکها تأکید میکنم یا کارخانجات را به درستی نگه دارید یا به بخش خصوصی واگذار کنید.» (اینجا بخوانید) که این دستور همچنان در گیلان روی زمین مانده است.
ایران پوپلین یکی از کارخانههایی است که مبتلابه همین ماجرا هستند و مدیران بانکی آن از سال گذشته نسبت به تصمیم ستاد تسهیل و رفع موانع تولید بیاعتنا بوده و تنها با چند تغییر جزئی عملاً اتفاق میمونی برای کارخانه و کارگران رقم نزدهاند تا جایی که یکهزار و ۲۰۰ کارگر این شرکت در سال ۷۹ که حدود ۴۰ میلیون مترمربع پارچه تولید میکردند اکنون به ۲۷۰ نفر کاهشیافته و تولیدات آن نیز به کمتر از ۴۰ درصد زمان گذشته تقلیل یافته است.
ایران پوپلین اگرچه امروز سرپاست اما صدای نفسهای تنگ آن شنیده میشود و شاید بدون استفاده از تنفس مصنوعی هرلحظه ممکن است به کما برود، کارخانهای که تا سال ۷۹ یک هزار و ۲۰۰ کارگر داشت که اکنون با ۲۶۰ کارگر به حیات نیمهجان خود ادامه میدهد.
طبق مصوبه ۱۸ تیرماه سال ۹۹ ستاد کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید قرار بر این شد که شرکت ایران پوپلین که زیرگروه، گروه توسعه ملی است به فرد دارای اهلیت واگذار شود که عملا نه تنها چنین اتفاقی رخ نداد بلکه شاهد چندباره تغییرات مدیریتی در این کارخانه بودیم.
به نظر میرسد در بازدید چندی پیش استاندار گیلان از ایران پوپلین همان درخواست همیشگی افزایش سرمایه در گردش مطرح شد تا بازهم این درخواست غیرمنطقی سایه بر بیتفاوتی بانکها در واگذاری به افراد دارای اهلیت بیفکند.
اخیراً مدیرعامل شرکت ایران پوپلین اقدام به عقد قراردادی به مبلغ هفت میلیارد تومان با یکی از مشتریان مشهدی جهت نوسازی و بهسازی قسمتی از سالن ریسندگی کارخانجات برای راه اندازی قسمت رینگ خط تولیدی قدیمی صنعت ریسندگی در این کارخانه کرده که جدای درستی یا نادرستی این واگذاری بخشی نوع ضمانت داده شده در تنظیم این قرارداد مسئله ای است که باید به آن پاسخ داده شود.
در کنار افزایش بدهی های حاملهای انرژی، باید توجه داشت مادامی که تکلیف کارخانه ایران پوپلین مشخص نشود همواره بر بدهی تقریبی انباشت سرمایه ۱۳۰ میلیارد تومانی این کارخانه افزوده میشود و طبیعی است که این وریه روند واگذاری را سختتر میکند.
دریافت عدد تقریبی ۳۵ میلیارد سرمایه در گردش از آبان سال گذشته تاکنون در دوران تصدی گری مدیر عامل فعلی در مقابل هزینههای جاری، تغییرات حداقلی و زینتی و در طرف دیگر حضور افرادی در مناصب مدیریتی که سابقه میمونی در مدیریتهای داخلی صنایع نساجی حتی در همین استان ندارند دغدغهمندان این صنعت را بیش از پیش نگران کرده است.
برخی کارشناسان حوزه صنعت نساجی معتقدند که دریافتهای پیاپی سرمایه در گردش و بدهکار کردن ایران پوپلین منجر به زیانده شدن شرکت و در نهایت نابودی کارخانه میشود.
در همین چند ماه اخیر در کنار فروش فروشگاه منظریه و زمین دو هکتاری واقع در جاده تهران برای پرداخت بدهی ، جابجایی های هدفمند مدیریتی و دستکاری اعضای هیئت مدیره مطالباتی است که باید شرکت توسعه نگاه پویا که اخیرا نیز دچار تغییر و تحول در اعضای هیئت مدیره خود شده به آن پاسخ دهد؛ هرچند که اخیرا موضوعی تحت عنوان تنظیم مبایعه نامه در دهه ۸۰ برای واگذاری کارخانه مطرح شده که باید دید تا چه میزان این شائبه واقعیت دارد.
حالا ایران پوپلینی مانده که روزگاری تنها تولیدکننده پارچههای نظامی بوده و بسیاری از دستگاههای آن با تغییراتی جزئی قابلیت تولید پارچه جادری را هم دارند و امروز این خاطرات پرفرازونشیب و پیکر نیمهجانش یادگار سهلانگاری، بی نظارتی و ترک فعلهایی است که نفسهایش را به هقهق انداخته؛ کارخانهای که باوجود لزوم واگذاری به فرد اهلیتدار معلوم نیست چرا بانک متولی، این کارخانه را به بخش خصوصی اهلیت دار واگذار نمیکند؟!
انتهای پیام/۱۳۰۳
تمام حقوق برای محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.