سه شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۳
به گزارش مجله خبری تَـپور؛ میرزایونس استادسرایی ملقب به میرزاکوچک جنگلی مبارز آزادیخواه گیلانی بود که در دوران مشروطه و در مقابل هجوم و تعارض دشمنان خارجی همچون روس و انگلیس چنان دژی محکم ایستادگی کرد و زیر بار قزاقهای سردار سپه هم نرفت زمانی که انگلیس جنوب ایران را تصرف کرده بود و روس هم تا تبریز و زنجان و پایین تر فتح کرده بود روحانی دلاوری به نام میرزا کوچک اجازه تعدی به خاک گیلان را به آنها نداد و چنان ایستادگی کرد که نام جنگلیهای گیلان همچون فرشته مرگی بر تارک اجنبیها نقش بست.
میرزا در گیلان فقط یک مبارز نبود، میرزا تمام آرزوهای یک ملت بود تمام امید این مردم به صورتی که مرد و زن در رسای این مرد بزرگ شعرها سرودهاند و خاطرات بسیار دارند.
میرزا فقط یک مبارز نظامی یا سیاسی نبود در همان روزهای مبارزه به فکر اندیشه و فرهنگ مردم بود و روزنامه جنگل را افتتاح کرد این حرکت فرهنگی نهضت جنگل در نوع خود بیبدیل است که مبارزی این چنین همه جانبه به فکر مردم خود باشد اما این مجاهدتها بر اثر خیانت دوستان به سرانجام نرسید.
میرزا کوچک جنگلی در آذر سال ۱۳۰۰ که از سوی خالوقربان یکی از دوستان خود مورد خیانت واقع شده بود نامهای به یاران خود نوشته و قصد مهاجرت به بخش خلخال استان اردبیل را داشت که در ۱۱ آذر۱۳۰۰ و در ارتفاعات شهرستان ماسال بر اثر برف و بوران جان خود را از دست میدهد و بعد ها سرش توسط فردی به نام رضا اسکستانی که اصالتی خلخالی داشت و از مزدوران مسلح سالار شجاع بود از تن جدا و توسط خالوقربان یار خیانتکار میرزا به نزد رضا پهلوی آورده شد.
اکنون با گذشت یک قرن از شهادت روحانی مبارز و آزادیخواه گیلانی مزار شریفش در شهرستان رشت واقع است اما آنطور که باید مقتل شریفش به نسل جدید نشان داده نشده است.
«آلاله پشت» نام منطقه ای ییلاقی در ۳۰کیلومتری غرب شهرستان ماسال است از نامش پیداست که در فصل بهار و مخصوصا ماه اردیبهشت کوهی پر از آلاله های قرمز وحشی است که منظره ای بی نظیر را به مخاطب هدیه میدهد اما همین منطقه زیبا در فصل سرما پوشیده از برف و سرما و برای کسی که در آن گم شود مرگ آور است.
آلاله پشت نام منطقهای است که سردار آزادیخواه گیلانی در بین کوههای مستور از برف آن جان به جان آفرین تسلیم کرد و صدای جنگل برای همیشه خاموش شد، هرچندصدای جنگل خاموش شد اما هیچگاه یاد و راهش از یادها نرفت، یادش را مردم گیلان هنوز هم به خاطر دارند و عاشقانه به میرزا کوچک عشق میورزند، آری با گذشت یک قرن و با گذشت چند نسل هنوز مردم گیلان عاشق میرزا هستند و یادش را گرامی میدارند اما راهش چه؟ راه میرزا و رئیس علی دلواریها و جواد خیابانیها، سردارخان و باقرخانها در اواسط دهه ۵۰ توسط روحانی استقلال طلبی به نام «روح الله خمینی» به سرانجام رسید و امروز هم این راه ادامه دارد.
سالهاست مسؤولان مختلف استانی و شهرستانی وعده هایی مبنی بر ایجاد یادمان مشهد میرزا داده اند که تاکنون هیچ کدام از آنها اجرایی نشده است.
سال۱۳۹۶ با دستور فرماندار وقت شهرستان ماسال و همت اداره میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی شهرستان و خیرین این دیار سنگ نوشته ای در محل شهادت سردارجنگل نصب شد اما پس از چند روز توسط عده ای ناشناخته تخریب گردید جالب اینجاست آن سنگ نوشته هیچگاه بازسازی نشد
میرزا در بین مردم ماسال جایگاهی ویژه دارد و امکان ندارد اهالی ماسال که به مناطق ییلاقی میروند بر مقتل این مرد بزرگ حاضر نشده و زیارتش نکنند اینجا خون مرد بزرگی ریخته شده است که برخود سخت گرفت و آسودگی را برخود حرام کرد تا امروز نامی از ایران بماند سالیانی است که عدهای در تلاشند میرزاکوچک را فردی تجزیه طلب بنامند اما واقعیت را باید از زبان گیلانیها شنید آنهایی که شاهدان عینی عشق میرزا به وطن بودند واقعیت را باید در هفت بار نام ایران را بکار بردن در نامه هشت خطی میرزا خواند.
محدوده منابع طبیعی مانع ساخت یادمان میرزا
مجید کوهی، رئیس اداره میراث فرهنگی گردشگری وصنایع دستی شهرستان ماسال در گفتوگو با خبرنگار فارس در ماسال اظهار کرد: آخرین بودجهای که میراث فرهنگی برای یادمان میرزا دریافت کرد حدود یک تا دو سال پیش مبلغی بالغ بر ۲۵ میلیون تومان بود که آن هم در اداره کل دست همکاران استانی بوده و هیچگاه به شهرستان تخصیص داده نشده است البته در همان زمان اداره کل میراث فرهنگی با جهاد دانشگاهی گیلان قرارداد بست ولی اتفاق خاصی نیوفتاد که هرچند اگر این پول به ما هم تحویل داده میشد کافی نبود.
به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان ماسال مشکل اصلی زمینی است که طبق توافقنامهای که انجام شده منابع طبیعی باید در اختیار میراث فرهنگی قرار دهد تا بتواند اعتبار لازم را به آنجا تخصیص دهد و یادمان ساخته شود تمام پیگیریها انجام شده و حتی اگر بودجه و اعتبار هم نباشد مردم انقلابی هستند که هرکدام علاقمندند که از نهضت میرزا حمایت کنند درواقع دغدغه اصلی تحویل عرصه از منابع طبیعی به میراث فرهنگی است.
البته ناگفته نماند باتوجه به شرایط آب و هوایی آن منطقه مصالح خاصی برای ساخت یادمان میرزا مورد نیاز است که تهیه آن نیازمند حمایت های استانی و حتی کشوری است چون به علت ارتفاع بالا، سرمای استخوان سوز و بسیار نفوذپدیر و کوهستانی باید زیرسازی آن با سیمان مخصوص،سنگ مخصوص و مصالح بوم آورد باشد که برای آن اتفاقی نیفتد و یخ در آن نفوذ نکند و باعث تخریب نشود برای نورپردازی و روشنایی نیز باید یک پنل خورشیدی نصب شود که قابل استفاده در زمانهای مشخص باشد برای این تاسیسات با توجه به اینکه مصالح باید از داخل شهر و با کامیون حمل شود حداقل به ۱۵ میلیارد ریال اعتبار نیاز است.
میرزا کوچک جنگلی دینی بزرگ بر گردن ما دارد و این استقلال و آزادی امروز خود را مدیون این مرد بزرگ هستیم ولی آن طور که شایسته است نتوانسته ایم دین خود را به ایشان ادا کنیم کوچکترین کاری که میتوان کرد ایجاد یادمان درخور شان در منطقه گردشگری و توریست پذیر مقتل این روحانی شهید مبارز است.
انتهای پیام/۱۳۰۱
تمام حقوق برای مجله خبری تپور محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.